ρενουλι...καταλαβες οτι επιβιωσαμε κι αυτη τη δοκιμασια;
τι περιεργο το καλοκαιρι αυτο...
με ενα παραπονο στα χειλη ημαστε ολοι
γιατι να μην ειναι η μαμα εδω;
γιατι το ξενοδοχειο να ειναι λερωμενο;
γιατι να μη με γνωριζουν αυτοι που αγαπω;
μ'ενα παραπονο κι ενα γιατι οδηγο περασαμε τον αυγουστο μας
πηγαμε... σε κακο παντως δε μας βγηκε, ετσι ξαδερφη;
και τωρα...τωρα μενω να αναρωτιεμαι τι εχει συμβει, ποτε και γιατι (να το παλι αυτο το γιατι, με κατατρεχει)
τι ωρα ειναι δε θα ρωτησω κι αν θα σε χασω δεν θα μιλησω, αυτη την ωρα θελω να κλεψω και στων ματιων σου το εργο να παιξω
στο ταξιδι μου αγορασα ενα δισκο των Πυξ Λαξ με τιτλο ΤΟ ΤΕΛΟΣ
να 'ναι συμβολικο αραγε μιας καινουριας αρχης;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Ποιος ξέρει άραγε Μαρινάκι μου, μακάρι να είναι έτσι όπως το λες το τέλος και μια καινούργια αρχή …. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σίγουρα ήτανε περίεργο αυτό το καλοκαίρι γιατί μας λείπει η Μαμά πάντα θα μας λείπει δηλαδή δεν θα αλλάξει αυτό με τίποτα …….Δοκιμασίες στην πορεία ζωής μας που πρέπει να βγούμε νικητές ……… Μου λείπεις πολύ Μαρινάκι είδες το είπες και εσύ φέτος δεν τσακωνόμασταν …….. Την Κυριακή σκέφτομαι που πρέπει να πάω……….. Θα τα καταφέρουμε πρέπει για μας…….Σε αγαπώ πολύ και ξέρεις κάτι άρχισα να αγαπώ και τον παπά μας……..Μανούλα αυτός έμεινε τώρα…..
Post a Comment