γυναίκα προς γυναίκα

Πέρυσι τέτοια ώρα έμαθα πως δε θα ξανάκουγα τη φωνή σου,
πως δε θα ξαναπίναμε τον καφε μας μαζί το πρωί,
πως δε θα σε ξαναπείραζα για τις ισπανόφωνες, μεταγλωτισμένες σειρές που σ' άρεσε να παρακολουθείς...
πως δε θα μπορούσα πια να σε ρωτήσω εσύ τι έκανες όταν παντρεύτηκες
ή πως φτιάχνεις φακές...
πως δεν πρόλαβα να σου πω αντίο, να σε φιλήσω και να το νιώσεις,
να σου πω πόσο τυχερή είμαι που τελικά γίναμε φίλες
και πως δεν είμαι και τόσο διαφορετική απο σένα...
Μου πήρε ένα ολόκληρο χρόνο να συνειδητοποιήσω πως δε λείπεις σε ταξίδι,
πως δε θα γυρίσεις πια...
Μου φαίνεται απίστευτο πως δεν είσαι εδώ! Ακόμα και τώρα, πίσω πίσω στο μυαλό μου υπάρχει μια φωνούλα που λέει "μπα, αποκλείεται να μη την ξαναδεις, θα γυρίσει..."
Ξέρω, με επισκέπτεσαι συχνά...έρχεσαι στα όνειρα μου να μου πεις την καλησπέρα σου και φύγεις...ας είναι...
Ήθελα να σου πω πως λυπάμαι που δεν γνώρισες την πεθερά μου,
θα τη συμπαθούσες...μοιάζετε λίγο
Ήθελα να σου πω πως είμαι καλά και να μην ανησυχεις.
Και τέλος, ήθελα να σου Χρόνια Πολλά!
Είναι η μέρα της γυναίκας σήμερα. Καλά, καλά ξέρω! Εσύ δε γιορτάζεις σήμερα!
Δε μπορούσα ν'αντισταθώ! Πάντα σε πείραζα τέτοια μέρα!